تعیین حدّ و مرز الهامات رحمانی و القائات شیطانی مسئله ای است که نیاز به پاسخ پرسش هایی همچون وجود این دستورات و محتوا و قالب و کیفیت آنها، و لزوم تفکیک این دو القاء می باشد. این موضوع به خاصّه تاریخچه و پیشینه ی چشمگیری ندارد مگر این اواخر که همچون علامّه طباطبایی که به ارائه این بحث پرداخته اند؛ هر چند بحث درباره ی شیطان و وحی و... قدمت بسیاری داشته است. نویسنده به روش کتابخانه ای و تتبع در کتب مربوطه هر کدام از این دو الهام را در عناوین مشترک همچون واژه شناسی، اقسام، کیفیّت، مخاطبین و ... مورد بررسی قرار داده است تا بدین صورت تفاوت و حدّ و مرز مشخّص گردد.
آنچه بدست آمده این است که دریافت الهامات رحمانی نیازمند زمینه و ظرف وجودی ویژه ای است که خود این الهامات مراتبی دارند. در مقابل این الهام، الهامات شیطانی است که مطابق و همساز با نفس انسانها بوده و هر دو مأمور به خروج انسان از مسیر کمال می باشند و راحت تر می توان زمینه دریافت را فراهم کرد؛ در این قسم از الهامات علاوه بر دریافت دستورات شیطانی، بخشی از اختیارات شخص نیز سلب شده و داخل در ولایت ابلیس و یارانش می شود؛ که این خود خطر عظیمی است و اگر شخص از این غفلت بیدار نشود می تواند علاوه بر اضلال خود بر روی دیگران نیز تأثیر بگذارد. ما در اینجا تلاش کرده ایم تا بخشی از اختلافات این دو الهام را به صورت تئوری شفاف سازی کنیم .
برای خواندن ادامه مطلب فایل پی دی اف را دانلود نمایید.
نویسنده مقاله: ابوالفضل میرزائی