يكي از عبادتها و دعاهاي معروف كه در ماه رجب به انجام آن تأكيد شده، اعمال ام داوود است. در كتب حديث نقل شده، جواني در عراق كه اهل معرفت بود به دست منصور دوانيقي به مدت طولاني در زندان او گرفتار شده بود كه نامش داوود بود. مادرش تاب و توان خود را در فراق پسر از دست داده بود، روزي به خدمت امام صادق(ع) رفت و داستان را نقل كرد و از آن حضرت چاره جويي نمود. حضرت فرمود: آيا ميداني اين ماه، ماه رجب است و دعا در آن زود به اجابت ميرسد آنچه را كه ميگويم دقيقاً انجام ده تا فرزندت از زندان رهايي يابد.
ابتدا سه روز، سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم رجب را روزه بدار و روز پانزدهم هنگام ظهر غسل كن و 8 ركعت نماز به جا بياور.
(كيفيت نماز در مفاتيح الجنان ذكر شده به آن مراجعه كنيد).
همين كه نماز را خواند پس از مدّت كمي پسرش آزاد شد پس از آن ام داوود خدمت امام صادق(ع) رسيد و پس از عرض سلام خبر رهايي پسرش را به او رساند. امام صادق(ع) فرمود: منصور دوانيقي در يكي از شبها جدّم علي بن ابي طالب (ع) را در خواب ديد كه به او هشدار داد: هرچه زودتر فرزندم داوود را آزاد كن و گرنه تو را در آتش مي اندازم. منصور هنگامي كه آتش را در مقابل خود ديد دستور داد كه داوود را آزاد كنند.
اعمال ام داوود(نيمه ماه رجب)
عمل اُمّ داوُد كه عمده اعمال نيمه ماه رجب است و براى برآمدن حاجات و كشف كُرُبات و دفع ظلم ظالمان مؤثّر است و كيفيّت آن بنا بر آنچه در مصباح شيخ است آنست كه چون خواهد اين عمل را بجا آورد روزه بگيرد روز سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را، سپس در روز پانزدهم نزد زوال غسل كند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتي كه ركوع و سجودشانرا نيكو كند و در موضع خلوتى باشد كه چيزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تكلّم ننمايد، پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله كند و بخواند سوره مباركه حمد را صد مرتبه و سوره مباركه اخلاص را صد مرتبه و آية الكرسى را ده مرتبه و بعد از اينها بخواند سُوَر مباركه انعام و بنى اسرائيل و كهف و لقمان و يس و صافّات و حم سجده و حمعسق و حم دخان و فتح و واقعه و مُلْك و ن وَ اِذَا السَّمآءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اينها فارغ شود بگويد در حالتى كه رو به قبله باشد:
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظيمُ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ
درست فرمود خداى بزرگى كه معبودى جز او نيست زنده و پاينده و صاحب جلالت و بزرگوارى است
الرَّحْمنُ الرَّحيمُ الْحَليمُ الْكَريمُ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ
بخشاينده و مهربان بردبار و كريم است آنكه مانندش چيزى نيست
وَهُوَ السَّميعُ الْعَليمُ الْبَصيرُ الْخَبيرُ، شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
و او شنوا و دانا و بينا و آگاه است، گواه است خدا كه معبودى جز او نيست
وَالْمَلائِكَةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
و فرشتگان و دانشوران گواهى دادهاند كه خدايى جز او نيست كه عدالت بدو پايدار است و او عزيز و حكيم است
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْكِرامُ وَاَنَا عَلى ذلِكَ مِنَ الشَّاهِدينَ
و پيامبران بزرگوارش نيز آنرا به مردم رساندند و من بر اين مطلب گواهى دهم
اَللّهُمَّ لَكَالْحَمْدُ وَلَكَ الْمَجْدُ وَلَكَ الْعِزُّ وَلَكَ الْفَخْرُ
خدايا از آن تو است ستايش و از آن تو است مجد و براى تو است عزت و خاص تو است افتخار
وَلَكَ الْقَهْرُ وَلَكَ النِّعْمَةُ
و شايسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت
وَلَكَ الْعَظَمَةُ وَلَكَ الرَّحْمَةُ وَلَكَ الْمَهابَةُ وَلَكَ السُّلْطانُ
و از آن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و براى تو است شكوه و خاص تو است سلطنت
وَلَكَ الْبَهآءُ وَلَكَ الْإِمْتِنانُ وَلَكَ التَّسْبيحُ وَلَكَ التَّقْديسُ
و از آن تو است درخشندگى و مخصوص تو است نعمت بخشى و براى تو است پاكى
وَلَكَ التَّهْليلُ وَلَكَ التَّكْبيرُ وَلَكَ ما يُرى وَلَكَ ما لا يُرى
و از آن تو است پاكيزگى و براى تو است يكتايى و مخصوص تو است بزرگى و ملك تو است آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود
وَلَكَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى وَ لَكَ ما تَحْتَ الثَّرى
و از تو است آنچه بالاى آسمانهاى بلند است و از تو است آنچه زير زمين است
وَلَكَ الْأَرَضُونَ السُّفْلى وَلَكَ الْأخِرَةُ وَالْأُولى
و از تو است زمين هاى زيرين و از آن تو است دنيا و آخرت
وَلَكَ ما تَرْضى بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّكرِ وَ النَّعْمآءِ
و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شكرى كه تو بپسندى و آنچه نعمت است نيز از تو است
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَبْرَئيلَ اَمينِكَ عَلى وَحْيِكَ وَالْقَوِىِّ عَلى اَمْرِكَ
خدايا درود فرست بر جبرئيل امين بر وحى تو و نيرومند در كار تو
وَالْمُطاعِ فى سَمواتِكَ وَمَحالِّ كَراماتِكَ الْمُتَحَمِّلِ لِكَلِماتِكَ
و آنكس كه در آسمانها و جايگاههاى كرامت هايت فرمانش برند آن كس كه سخنان تو را برساند
النَّاصِرِ لِاَنْبِيآئِكَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدآئِكَ
ياور پيامبرانت و سرنگون كننده دشمنانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى ميكائيلَ مَلَكِ رَحْمَتِكَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِكَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعينِ لِأَهْلِ طاعَتِكَ
خدايا درود فرست بر ميكائيل فرشته رحمتت و آفريده شده براى بردن مهرت و آمرزش خواه و كمك كار فرمانبرانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اِسْرافيلَ حامِلِ عَرْشِكَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
خدايا درود فرست بر اسرافيل حمل كننده عرشت و صاحب صُور آنكه چشم به راه
لِأَمْرِكَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خيفَتِكَ
دستور تو است و نگران و بيمناك است از ترس تو
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرينَ وَعَلىَ السَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّيِّبينَ
خدايا درود فرست بر حاملين پاكيزه عرش و بر سفيران گرامى و آن نيكان پاك
وَعَلى مَلائِكَتِكَ الْكِرامِ الْكاتِبينَ وَ عَلى مَلائِكَةِ الْجِنانِ وَخَزَنَةِ النّيرانِ
و بر فرشتگان بزرگوار نويسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ
وَمَلَكِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ يا ذَاالْجَلالِ وَالْإِكْرامِ
و فرشته مرگ و كمك كارانش اى صاحب جلالت و بزرگوارى
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَبينا آدَمَ بَديعِ فِطْرَتِكَ الَّذىكَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِكَتِكَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَكَ
خدايا درود فرست بر پدر ما آدم پديده خلقت كه گراميش داشتى به سجده كردن فرشتگانت و مباح كردى بر او بهشتت را
اَللّهُمَ صَلِّ عَلى اُمِّنا حَوَّآءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
خدايا درود فرست بر مادر ما حواء كه از پليدى پاك و از چركى و آلودگى مصفا گشت و از ميان آدميان
الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الْأِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَةِ بَيْنَ مَحالِّ الْقُدُسِ
برترى داشت و در ميان جايگاههاى قدسيان رفت و آمد كرده
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى هابيلَ وَشَيْثٍ وَاِدْريسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهيمَ وَاِسْماعيلَ
خدايا درود فرست بر هابيل و شيث و ادريس و نوح و هود و صالح و ابراهيم و اسماعيل
وَاِسْحقَ وَيَعْقُوبَ وَيُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَيْبٍ وَاَيُّوبَ
و اسحاق و يعقوب و يوسف و اسباط (يعقوب) و لوط و شعيب و ايوب
وَمُوسى وَهارُونَ وَيُوشَعَ وَميشا وَالْخِضْرِ وَذِى الْقَرْنَيْنِ وَيُونُسَ
و موسى و هارون و يوشع و ميشا و خضر و ذى القرنين و يونس
وَاِلْياسَ وَالْيَسَعَ وَذِى الْكِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَيْمانَ وَزَكَرِيَّا
و الياس و اليسع و ذا الكفل و طالوت و داود و سليمان و زكريا
وَشَعْيا وَيَحْيى وَتُورَخَ وَمَتّى وَاِرْمِيا وَحَيْقُوقَ وَدانِيالَ وَعُزَيْرٍ
و شعيا و يحيى و تورخ و متى و ارميا و حيقوق و دانيال و عزير
وَعيسى وَشَمْعُونَ وَجِرْجيسَ وَالْحَوارِيّينَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ
و عيسى و شمعون و جرجيس و حواريين عيسى و پيروانشان و خالد و حنظله و لقمان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ
خدايا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَبارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ
و بركت فرست بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادى
وَرَحِمْتَ وَبارَكْتَ عَلى اِبْرهيمَ وَآلِ اِبْرهيمَ، اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ
و رحمت و بركت فرستادى بر ابراهيم و آل ابراهيم كه به راستى تويى ستوده و بزرگوار
اَللّهُمَ صَلِّ عَلَى الْأَوْصِيآءِ وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدى
خدايا درود فرست بر اوصياء و اهل سعادت و شهيدان و امامان راهنما
اَللّهُمَّ صَلِ عَلَى الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّيَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصينَ وَالزُّهَّادِ
خدايا درود فرستبر ابدال (دستهاى از صلحاء) و اوتاد و سياحان و پرستشكنندگان و مخلصان و پارسايان
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالْإِجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَيْتِهِ بِاَفْضَلَِلَواتِكَ
و اهل جديت و كوشش و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترين درودهايت
وَاَجْزَلِ كَراماتِكَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّى تَحِيَّةً وَسَلاماً
و فراوانترين كرامت هايت و به روح و جسدش از جانب من تحيّت و سلامى برسان
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَكَرَماً حَتّى تُبَلِّغَهُ اَعْلى دَرَجاتِ اَهْلِ
و فضل و شرافت و بزرگواريش را فزون كن به حدى كه او را به اعلى درجه اهل
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِيّينَ وَالْمُرْسَلينَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبينَ
شرافت از پيمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانى
اَللّهُمَّ وَصَلِعَلى مَنْ سَمَّيْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَاَنْبِيآئِكَ وَرُسُلِكَ
خدايا درود فرست بر هركس كه من نام بردم و هر كه از فرشتگان و پيامبران و رسولان
وَاَهْلِ طاعَتِكَ وَاَوْصِلْ صَلَواتى اِلَيْهِمْ وَاِلى اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
و فرمانبردارانت را كه من نام نبردم و درودهاى مرا بر ايشان و بر ارواحشان برسان و آنان را
اِخْوانى فيكَ وَاَعْوانى عَلى دُعآئِكَ
برادران من در دين و كمك كارانم در دعاى به درگاهت قرار ده
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَشْفِعُ بِكَ اِلَيْكَ
خدايا من شفيع گردانم تو را پيش خودت
وَبِكَرَمِكَ اِلى كَرَمِكَ وَبِجُودِكَ اِلى جُودِكَ وَبِرَحْمَتِكَ اِلى رَحْمَتِكَ
و كرمت را پيش كرمت و جودت را پيش جودت و رحمتت را پيش رحمتت
وَبِاَهْلِ طاعَتِكَ اِلَيْكَ وَاَسئَلُكَ الّلهُمَّ بِكُلِّ ما سَئَلَكَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ
و اهل طاعتت را پيش درگاهت و از تو خواهم خدايا به هرچه يكى از آنها بوسيله آن تو را
مَسْئَلَةٍ شَريفَةٍ غَيْرِ مَرْدُودَةٍ وَبِما دَعَوْكَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَيْرِ مُخَيَّبَةٍ
خواسته از سؤالهاى شريفى كه برنگشته و به آنچه تو را خوانده اند از دعاى پذيرفته شده اى كه به نوميدى نكشيده
يااَللَّهُ يارَحْمنُ يا رَحيمُ يا حَليمُ يا كَريمُ يا عَظيمُ يا جَليلُ يامُنيلُ
اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى بردبار اى كريم اى بزرگ اى با جلالت اى بخشنده
يا جَميلُ يا كَفيلُ يا وَكيلُ يا مُقيلُ يا مُجيرُ يا خَبيرُ يا مُنيرُ يا مُبيرُ
اى زيبا اى سرپرست اى وكيل اى ناديده گير اى پناهده اى آگاه اى روشنى ده اى نابود كن
يا مَنيعُ يا مُديلُ يا مُحيلُ يا كَبيرُ يا قَديرُ يا بَصيرُ يا شَكُورُ يا بَرُّه
اى والامقام اى چرخاننده اى جابجا كننده اى بزرگ اى توانا اى بينا اى شكرپذير اى نيكوكار
يا طُهْرُ، يا طاهِرُ يا قاهِرُ، يا ظاهِرُ يا باطِنُ، يا ساتِرُ يا مُحيطُ، يا مُقْتَدِرُ
اي پاك اى پاكيزه اى قاهر اى پيدا اى پنهان اى پرده پوش اى احاطه دار اى با اقتدار
يا حَفيظُ يا مُتَجَبِّرُ يا قَريبُ يا وَدُودُ يا حَميدُ يا مَجيدُ يا مُبْدِئُ
اى نگهبان اى داراى بزرگى اى نزديك اى محبوب همه اى ستوده اى بزرگوار اى پديدآرنده
يا مُعيدُ يا شَهيدُ يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ يا قابِضُ
اي بازگرداننده اى گواه اى احسانبخش اى نيكوبخش اى نعمتبخش اى زياده بخش اى گيرنده
يا باسِطُ يا هادى يا مُرْسِلُ يا مُرْشِدُ يا مُسَدِّدُ يا مُعْطى يا مانِعُ
اى گشايش ده اى راهنما اى فرستنده اى رهنمون اى محكم كننده اى دهنده اى منعكننده
يا دافِعُ يا رافِعُ يا باقى يا واقى يا خَلاَّقُ يا وَهَّابُ يا تَوَّابُ يا فَتَّاحُ
اى جلوگيرنده اى بلند كننده اى باقى اى نگهدار اى آفريننده اى بخشش پيشه اى توبه پذير اى گشاينده
يا نَفَّاحُ يا مُرْتاحُ يا مَنْ بِيَدِهِ كُلُّ مِفْتاحٍ يا نَفَّاعُ يا رَؤُفُ يا عَطُوفُ
اى زياده بخش اى رحمت بخش اى كه بدست او است هر كليد اى سودرسان اى مهربان اى باعطوفت
يا كافى يا شافى يا مُعافى يا مُكافى يا وَفِىُّ يا مُهَيْمِنُ يا عَزيزُ
اى كفايت كننده اى درمان بخش اى بهبودى بخش اى پاداش دهنده اى باوفا اى نگهبان خلق اى با عزت
يا جَبَّارُ يا مُتَكَبِّرُ يا سَلامُ يا مُؤْمِنُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا نُورُ يا مُدَبِّرُ
اى جبار اى بزرگوار اى سلامت بخش اى ايمنى بخش اى يكتا اى بى نياز اى نور اى مدبر كارها
يا فَرْدُ يا وِتْرُ يا قُدُّوسُ يا ناصِرُ يا مُونِسُ يا باعِثُ يا وارِثُ يا عالِمُ
اى يگانه اى تنها اى پاكيزه اى ياور اى همدم اى برانگيزنده اى ارث برنده اى دانا
يا حاكِمُ يا بادى يا مُتَعالى يا مُصَوِّرُ يا مُسَلِّمُ يا مُتَحَبِّبُ يا قآئِمُ
اى حكم كننده اى آغاز كننده اى برتر اى صورت بخش اى سلامت بخش اى دوستى ورز اى قائم به كار خلق
يا دآئِمُ يا عَليمُ يا حَكيمُ يا جَوادُ يا بارِىءُ يا بآرُّ يا سآرُّ يا عَدْلُ
اى جاويدان اى دانا اى فرزانه اى بخشنده اى آفريننده اى نيكوكار اى شادى بخش اى دادگستر
يا فاصِلُ يا دَيَّانُ يا حَنَّانُ يا مَنَّانُ يا سَميعُ يا بَديعُ يا خَفيرُ يا مُعينُ
اى جداكننده اى جزاده اى نعمت بخش اى عطابخش اى شنوا ا ى پديدآرنده اى پناهده اى ياور
[مُغَيِّرُ] ياناشِرُ ياغافِرُ ياقَديمُ يامُسَهِّلُ يا مُيَسِّرُ يا مُميتُ يا مُحْيى
اى نشر دهنده اى آمرزنده اى قديم اى آسان كننده اى همواركننده اى ميراننده اى زنده كننده
يا نافِعُ يا رازِقُ يا مُقْتَدِرُ يا مُسَبِّبُ يا مُغيثُ يا مُغْنى يا مُقْنى
اى سودده اى روزى ده اى با اقتدار اى سبب ساز اى فريادرس اى بى نيازكننده اى دارايى دهنده
يا خالِقُ يا راصِدُ يا واحِدُ يا حاضِرُ يا جابِرُ يا حافِظُ يا شَديدُ
اى آفريننده اى نگهبان اى يگانه اى حاضر اى جبران كننده اى نگه دار اى استوار
يا غِياثُ يا عآئِدُ يا قابِضُ يا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى فَكانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلى
اى فريادرس اى ثروت ده اى گيرنده اى كه والايى و برترى و به ديدگاه اعلايى
يا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَاى وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى يا مَنْ اِلَيْهِ التَّدْبيرُوَلَهُ الْمَقاديرُ
اى كه نزديكى و بسيار هم نزديك و دور است و بسيار هم دور داناى سر و نهان اى كه تدبير امور با او است و اندازه ها از او است
وَيا مَنِ الْعَسيرُ عَلَيْهِ [سَهْلٌ] يَسيرٌ يا مَنْ هُوَ عَلى مايَشآءُ قَديرٌ
و اى كه دشوار براى او سهل و آسان است اى كه بر هرچه بخواهد توانا است
يا مُرْسِلَ الرِّياحِ يا فالِقَ الْأِصْباحِ يا باعِثَ الْأَرْواحِ
اى فرستنده بادها اى شكافنده سپيده صبح اى برانگيزاننده ارواح
يا ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ يا رآدَّ ما قَدْ فاتَ يا ناشِرَ الْأَمْواتِ يا جامِعَ الشَّتاتِ
اى صاحب جود و سخاوت اى برگرداننده آنچه از دست رفته اى زندهكننده مردگان اى گردآورنده پراكندهها
يا رازِقَ مَنْ يَشآءُ [بِغَيْرِ حِسابٍ] وَيا فاعِلَ ما يَشآءُ كَيْفَ يَشآءُ
اى روزى ده بى حساب به هر كه خواهى و اى انجام دهنده هر چه بخواهى به هرطور كه خواهى
وَ يا ذَاالْجَلالِ وَالْأِكْرامِ يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا حَيّاً حينَ لا حَىَّ
و اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى زنده اى پاينده اى زنده در آن هنگام كه زنده اى نبود
يا حَىُّ يا مُحْيِىَ الْمَوْتى يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بَديعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ
اى زنده كن مردگان اى زنده كه معبودى جز تو نيست پديد آرنده آسمانها و و زمين
يا اِلهى وَسَيِّدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
اى معبود من و آقاى من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَ بارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ
و بركت ده بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادى
وَبارَكْتَ وَرَحِمْتَ عَلى اِبْرهيمَ وَآلِ اِبْرهيمَ اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ
و بركت دادى و رحمت فرستادى بر ابراهيم و آل ابراهيم كه به راستى تويى ستوده و بزرگوار
وَارْحَمْ ذُلىّ وَ فاقَتى وَفَقْرى وَانْفِرادى وَوَحْدَتى وَخُضُوعى بَيْنَ يَدَيْكَ
و رحم كن به خوارى من و بيچارگيم و نداريم و تك و تنهاييم و فروتنيم در برابرت
وَاعْتِمادى عَلَيْكَ وَتَضَرُّعى اِلَيْكَ اَدْعُوكَ دُعآءَ الْخاضِعِ الذَّليلِ
و اعتمادى كه بر تو دارم و زاريم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن خوار
الْخاشِع ِالْخآئِفِ الْمُشْفِقِ الْبآئِسِ الْمَهينِ الْحَقيرِ الْجائِعِ
خاشع ترسان هراسان پريشان بى مقدار كوچك گرسنه
الْفَقيرِالْعآئِذِ الْمُسْتَجيرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَكينِ لِرَبِّهِ
فقير پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زارى كننده به درگاه پروردگار
دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
و خواندن شخصى كه ياران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها كرده
وَعَظُمَتْ فَجيعَتُهُ دُعآءَ حَرِقٍ حَزينٍ ضَعيفٍ مَهينٍ بآئِسٍ مُسْتَكينٍ بِكَ مُسْتَجيرٍ
و درد جانسوزش بزرگ گشته خواندن شخص دلسوخته غمگين ناتوان بى مقدار پريشان درمانده اى كه به تو پناه آورده
اللّهُمَّ وَاَسئَلُكَ بِاَنَّكَ مَليكٌ وَاَنَّكَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْرٍ يَكُونُ وَاَنَّكَ عَلى ما تَشآءُ قَديرٌ
خدايا از تو خواهم چون تويى فرمانروا و تو چنانى كه هركارى را بخواهى مى شود و تويى كه بر هرچه بخواهى توانايى
وَاَسئَلُكَ بِحُرْمَةِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَيْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ
و از تو خواهم به حرمت اين ماه محترم و خانه محترم (كعبه) و شهر محترم (مكه)
وَالرُّكْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍعَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ
و ركن و مقام و مشعرهاى بزرگ (جاهاى مناسك حج) و به حق پيامبرت محمّد عليه و آله السلام
يا مَنْ وَهَبَ لِادَمَ شَيْثاً وَ لِإِبْراهيمَ اِسْماعيلَ وَ اِسْحاقَ
اى كه شيث را به آدم بخشيدى و اسماعيل و اسحاق را به ابراهيم دادى
وَ يا مَنْ رَدَّ يُوسُفَ عَلى يَعْقوُبَ وَيا مَنْ كَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَيُّوبَ
و اى كه يوسف را به يعقوب برگرداندى و اى كه پس از مبتلا شدن ايوب ناراحتيش را برطرف كردى
يا رآدَّ مُوسى عَلى اُمِّهِ وَ زآئِدَ الْخِضْرِ فى عِلْمِهِ وَيا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ
اى كه موسى را به مادرش برگرداندى و دانش خضر را افزون كردى اى كه دادى به داود
سُلَيْمانَ وَلِزَكَرِيَّا يَحْيى وَلِمَرْيَمَ عيسى يا حافِظَ بِنْتِ شُعَيْبٍ
سليمان را و به زكريا يحيى را و به مريم عيسى را اى نگهدار دختر شعيب
وَيا كافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسى اَسئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
اى كفالت كننده فرزند مادر موسى از تو خواهم كه درود فرستى بر محمّد و آل محمّد
وَاَنْ تَغْفِرَ لِى ذُنُوبى كُلَّها وَتُجيرَنى مِنْ عَذابِكَ وَتُوجِبَ لى رِضْوانَكَ
و گناهانم را بيامرزى و از عذاب خود مرا در پناه گيرى و مرا مستوجب خوشنودى
وَاَمانَكَ وَاِحْسانَكَ وَغُفْرانَكَ وَجِنانَكَ وَاَسئَلُكَ اَنْ تَفُكَّ عَنّى كُلَ
و ايمنى و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهى و از تو خواهم كه باز كنى برايم هر
حَلْقَةٍ بَيْنى وَبَيْنَ مَنْ يُؤْذينى وَتَفْتَحَ لى كُلَّ بابٍ وَتُلَيِّنَ لى كُلَ صَعْبٍ
حلقه اى كه ميان من و ميان آزار كننده من است و بگشايى به رويم هر درى را و نرم كنى برايم هر دشوارى را
وَتُسَهِّلَ لى كُلَّ عَسَيرٍ وَتُخْرِسَ عَنّى كُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ
و آسان كنى برايم هر مشكلى را و لال كنى از من زبان هر بدگو را
وَتَكُفَ عَنّى كُلَّ باغٍ وَتَكْبِتَ عَنّى كُلَّ عَدُوٍّ لى وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّى كُلَ ظالِمٍ
و بازدارى از من هر زورگو را و خوار كنى دشمنان و حسودان مرا و بازدارى از من هر ستمگرى را
وَتَكْفِيَنى كُلَّ عآئِقٍ يَحُولُ بَيْنى وَبَيْنَ حاجَتى، وَيُحاوِلُ اَنْ
و كفايت كنى از من هر مانعى را كه ميان من و حاجتم حائل شود و بخواهد كه
يُفَرِّقَ بَيْنى وَبَيْنَ طاعَتِكَ وَيُثَبِّطَنى عَنْ عِبادَتِكَ يا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَ الْمُتَمَرِّدينَ
ميان من و اطاعت تو را جدايى اندازد و از پرستش تو بازم دارد اى كه مهار كردى جنيان نافرمان را
وَقَهَرَ عُتاةَ الشَّياطينِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرينَ وَرَدَّ كَيْدَ
و مقهور ساختى شياطين سركش را و گردنِ گردنكشان را به خوارى كشاندى و نقشه هاى شوم
الْمُتَسَلِّطين عَنِ الْمُسْتَضْعَفينَ اَسئَلُكَ بِقُدْرَتِكَ عَلى ما تَشآءُ
مسلط شدگان را از ناتوانها بازگرداندى از تو خواهم به حق تواناييت بر هرچه خواهى
وَتَسْهيلِكَ لِما تَشآءُ كَيْفَ تَشآءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتى فيما تَشآءُ
و آسان كردنت هرچه را به هر نحو كه خواهى كه قرار دهى برآوردن حاجتم را در هرچه خواهى
سپس سجده كن بر زمين و بر خاك بگذار دو طرف روى خود را و بگو:
اَللّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَبِكَ امَنْتُ
خدايا براى تو سجده مى كنم و به تو ايمان دارم
فَارْحَمْ ذُلّى وَفاقَتى وَاجْتِهادى وَتَضَرُّعى وَمَسْكَنَتى وَفَقْرى اِلَيْكَ يا رَبِّ
پس رحم كن به خوارى من و نداريم و سعى و كوششم و زارى و بيچارگى ام و نيازم به درگاهت اى پروردگار
و كوشش كن كه اشك بريزد چشم هاى تو اگر چه بقدر سر سوزني باشد؛ به درستى كه اين علامت استجابت است انشااله.
منبع: مفاتيح الجنان