مامي اهل آسمان و ملكوت، براي عرض تهنيت فرود آمده اند، دسته دسته پرچمي از نور را همراهي مي كنند كه بر آن، اسامي مبارك و القاب حضرت مولا نوشته شده است:
يا عَليّ المرتضي، يا اميرَ المُۆمِنين، يا وارِثَ المُرسَلين، يا سَيِّدِ الوَصيِين، يا حُجَةَ ربِّ العالَمين، يا قآئِدَ الْغُرِّ المُحَجِّلينَ، يا آيَة الكُبري و النبأ العظيم...
درون كعبه چه غوغايي است. امروز! ملائك، بال در بال گستره آسمان ها را پوشانيده اند. جبرائيل، ميكائيل و اسرافيل حلقه خانه كعبه شدند تا پر به نور وجود او بسايند! طنين نام او هلهله شادي ملائك است.
اي فاطمه بنت اسد! آن نوزاد را «علي» نام گذار زيرا او والا و برتر است. خداي علي اعلي ميفرمايد: من نامش را از نام خود برگرفتم و به ادب خود او را ادب كردم و بر دشواريهاي علمم آگاهش ساختم. اوست كه بتها را در خانهام (كعبه) خواهد شكست و اوست كه بر فراز خانهام بالا رفته اذان خواهد گفت و اوست كه مرا بسيار تقديس و تمجيد كند، پس خوشا به سعادت كسي كه او را دوستبدارد و اطاعتش كند و واي به حال كسي كه او را دشمن بدارد و نافرمانيش كند .»
امام علي(ع)، زاده كعبه، خود كعبه آرزوهاي تمام حقجويان و حقيقتخواهان جهان از درون خانه خدا پا به عرصه وجود گذاشت تا همگان را به پرستش خداي كعبه فراخواند و پرچمهاي ضلالت و سيه روزي را از فراز كعبه بر زمين افكند و بيرق هدايت جهانيان را دوش به دوش رسول خدا و همراه او و پس از او برافرازد و هم چنان كه نام ناميش مايه اميد و نويد علاقمندان و شيعيان و محبانش است، بيگمان خروش رعدآساي ذوالفقارش پيوسته دل دشمنان خدا را به لرزه درميآورد و مايه رعب و وحشت آنان خواهد بود. ميلاد علي با تولدي ديگر همراه بود؛ تولد عدل... علي توجيه كننده عدل و نشان دهنده عاليترين مظاهر آن بود. دنيا از روزنه وجود علي به شناخت عدل توفيق يافت و از آن بالاتر معناي انسانيت را شناخت. انسانيتي كه عدل يكي از شاخه هاي آن است، تا روزي كه به اقتضاي اراده الهي، وارث به حق علي، از پشت پرده غيبت به درآيد و با همان ذوالفقار علي، باقيماندگان مستكبران و دشمنان علي را به دوزخ فرستد و جهان را پس از قرنها بيدادگري، پر از عدل و داد سازد .
حضرت على(ع) در روز جمعه سيزدهم رجب سال سي ام عام الفيل در شهر مكه و در خانه خدا به دنيا آمد. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود. بنابراين آن حضرت از هر دو طرف هاشمى نسب است و اين خاندان در فضايل اخلاقي و صفات والاي انساني در ميان عرب و قريش، زبان زد بوده و شجاعت و تيزهوشي و زيركي، از امتيازات آنها به شمار مي رفت و همه اين فضايل، در حد اعلاي خود به علي بن ابيطالب به ارث رسيد.
خجسته ميلاد اميرمومنان حضرت علي(ع) پدر امت و روز پدر مبارك باد.
گزيده اي از سخنان حضرت علي (ع): (كتب غررالحكم و نهج البلاغه)
- كسى كه ازخدا بترسد مردم او را دوست دارند.
- بهترين دانش آن است كه تو را به رستگاري برساند.
- كسي كه گفتارش راست باشد، بزرگي او فزوني گيرد.
-انديشيدن پيش از انجام كار، از لغزش در امان بودن است.
- در دوستي خود خالص و در پيمان خود محكم و استوار باش.
- سه چيز محبت آور است: خوش خلقى، رفاقت نيكو و تواضع.
- خرد و عقل دو درياي عظيم هستند كه مرواريدشان حكمت و فرزانگي است.
- شايسته ترين فرد براى دوستى، كسى است كه سودش براى تو و زيانش براى دشمن تو باشد.
- دو چيزاست كه قدر و جاه آن شناخته نشود مگر هنگامي كه از دست رفته باشد: يكي جواني و ديگري تندرستي.