یك نكتهى اساسى در اینجا وجود دارد كه همهى ما باید به آن توجه كنیم - بنده بیشتر از شما به توجه به این نكته احتیاج دارم؛ همهى شما هم به اقتضاى مسئولیت، احتیاج دارید - و آن، احساس تكلیف است؛ اخلاص نیت و عمل براى خداست.
این اگر شد، همهى مشكلات حل خواهد شد، همهى راهها گشاده خواهد شد؛ این اگر شد، رحمت الهى و كمك الهى شامل حال خواهد شد؛ «ان تتّقوا الله یجعل لكم فرقانا» (۱) - همین آیاتى كه الان تلاوت كردند - این اگر شد، توهّم غلطِ انهزام در مقابل دشمن و تسلط دشمن از بین خواهد رفت.
توكل به خدا، ارتباط با خدا - كه ناشى از این نیت خالص است - همهى مشكلات را حل میكند. انقلاب هم همین جور پیروز شد.
اگر امام بزرگوار ما - كه حقیقتاً رهبر به تمام معنىالكلمه بود - این توكل را، این اخلاص را نداشت، قطعاً این انقلاب پیروز نمیشد. اگر مردمى كه آمدند توى میدان، نخبگانى كه مردم را كشاندند وسط میدان، این اخلاص را، این كار براى خدا را نمیداشتند، كار پیش نمیرفت.
در دوران دفاع مقدس هم همین جور بود. فرمودند كه عدهى زیادى از شماها در دوران دفاع مقدس بودید؛ خب، آنهائى كه بودند، از نزدیك میدانند كه چه بود و چگونه بود و چه خبر بود. راز اصلى این است: دنبال تكلیف باشیم، دنبال كسب رضاى الهى باشیم.
1) سوره مبارکه الأنفال آيه 29
منبع : پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله العظمي خامنه اي