به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حضرت آیت‌الله جوادی آملی طی سخنانی در جمع طلاب تهرانی که در مسجد جامع شهرستان دماوند برگزار شد، ابراز داشتند: وقتی انسان اراده کند تا هرحقیقتی را در این ماه محفوف به رحمت الهی (شعبان) به دست آورد، می تواند آن‌را در سایه عترت کسب نماید.
ایشان با اشاره به هدفمندی نظام آفرینش افزودند: انسان مانند علف هرز و خودرو و بدون صاحب به حال خود واگذار نشده است، بلکه او دارای مبدأ و محصول شجرۀ طوباست که از جانب باغبان هستی پرورش یافته و خداوند در پرتو سیر زندگی از او تفکر، درک و عمل که همان میوه و نتیجه این سیر تکاملی است را می طلبد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی افزودند: حرف تازه‌ای که انبیای الهی برای بشر به ارمغان آوردند، اینست که انسان در مصاف با مرگ آن‌را می میراند و مچاله می کند و به دور می اندازد و خود را ابدی می‌کند، زیرا در مراحل دیگری چون برزخ، قیامت، بهشت و جهنم، مرگ وجود ندارد و انسان فقط یکبار طعم مرگ را می چشد.
ایشان در ادامه با بیان این که انسان بیهوده آفریده نشده و مرگ و معاد نشانه‌هایی از سیر هدفمندی نظام آفرینش است افزودند: اگر انسان را خدا آفریده و او دارای مبدأ و معادی می باشد و اگر انسان مرگ را در بر می گیرد و از پس آن خبری هست، پس انسان باید برای گذر از این وادی برای خود ره توشه‌ای تهیه کند. ایشان در در تبیین تفاوت‌های مرتبط با رفع نیازهای انسان در دنیا و آخرت اظهار داشتند: تمام تفاوت‌ها میان دنیا و آخرت در تغییر نظام حاکم بر این دو جهان است؛ بدین ترتیب که ما در این دنیا مشکلات و مایحتاج خود را از طریق ضوابط و روابط حاکم بر زندگی دنیایی تأمین می کنیم اما در عالم پس از مرگ این دو مقوله دیگر کارایی خود را از دست می دهند و ضمن اینکه انسان تمام نیاز های دنیایی خود را در عالم پس از مرگ نیز داراست، هیچ راهی برای رفع این نیاز‌ها وجود ندارد، مگر آنکه در دنیا از فرصتی که خداوند به او داده استفاده نماید و زندگی را دریافته و از خواب غفلت بیدار شود.
معظم له در ادامه با تاکید بر درک زندگی و مغتنم شمردن فرصتی که پروردگار جهت رسیدن به تکامل در اختیار انسان‌ها قرار داده است، افزودند: از جمله راه‌هایی که ما را نسبت به وضعیت خود آگاه و متوجه می‌سازد، این است که آیا بیدار هستیم و یا در خواب غفلت بسر می بریم؛ باید بدانیم تاکنون جهت برقراری و ایجاد ارتباط با خدا برنامه‌ای داشته ایم یا نه.
ایشان در پایان با اشاره به دو آیه از قرآن کریم که دلالت بر عذاب انسان‌های گنهکار و بدون توشه در هنگام مرگ دارد خاطرنشان کردند: مرحوم آیت الله شاه آبادی(ره) در این رابطه تعبیر لطیفی دارد و می فرمایند: فرشته‌های دنیایی در هنگام احتضار فرد گنهکار محکم بر پشت او می کوبند و از او می خواهند تا هرچه زودتر دنیا را ترک کند و فرصت را به فرد دیگری بدهد و از پیش رو نیز فرشتگان عالم برزخ بر صورت او سیلی های محکمی می نوازند وقتی که می بینند او بدون ره توشه وارد عالم برزخ می شود.
گفتنی است: این نشست صمیمانه به همت معاونت تهذیب حوزه علمیه تهران در ادامه برنامه‌های دوره تربیت مربی «قرآن و حدیث» این حوزه در شهرستان دماوند برگزار گردید.
حوزه نيوز