اعمال روز عرفه

با رجوع به روایات معصومین(علیهم السلام) خواهیم دید که روز عرفه یکی از مهمترین روزهای بندگی است . روزی است که درهای رحمت و برکت الهی باز می شود و هر کسی در این روز بهره ای خواهد برد. عده ای از روزه داری بهرمند می شوند ، عده ای از زیارت ابی عبدالله الحسین(علیه السلام) و عده ای هم با حضور در صحرای عرفات از مواهب و عنایات الهی بهرمند می شوند..

درخواست نکردن از غیر خدا

علىّ بن الحسين عليهما السّلام سائلى را در روز عرفه شنيد كه از مردم درخواست کمک می کرد، به او فرمود: واى بر تو! آيا در اين روز از غير خدا سؤال مى ‏كنى؟! همانا كه در اين روز براى آنچه در شكمهاى زنان باردار وجود دارد، اميد مي رود كه سعيد باشند.[1]

گناه کار ترین امت

امام صادق (علیه السلام) : و عظيم ترين كس از نظر جرم از اهل عرفات آن كس است كه از عرفات باز گردد در حالى كه گمان  مي دارد كه او آمرزيده نشده است.- يعنى آن كسى كه از رحمت خداى عزّ و جلّ نوميد مى ‏شود-.[2]

کسی که در عرفات بخشیده نشود

كتاب كافى حديثى مسند از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه: مردى در مسجد الحرام از آن حضرت پرسيد كه گناه چه كسى از همگان عظيم تر است؟ امام عليه السّلام در پاسخ او فرمود: كسى كه در اين دو موقف: عرفه و مزدلفه وقوف كند، و ميان اين دو كوه- صفا و مروه- سعى كند، آنگاه بر گرد كعبه طواف كند، و در پشت مقام ابراهيم عليه السّلام نماز بجا آورد، و با اين همه در دل خود بگويد و يا چنين گمان كند كه خدا او را نمى ‏آمرزد، پس گناه چنين كسى از همگى مردم بزرگتر است».

شامگاه عرفه

امام صادق عليه السّلام فرمود: چون شامگاه عرفه فرارسد، خداى عزّ و جلّ دو فرشته را مى‏ فرستد تا با دقّت در چهره مردم بنگرند، و چون مردى را كه هر سال عادت آمدن بحجّ داشت نيابند، يكى از آن دو برفيق خود مي گويد: اى فلان! فلان شخص چه كرده و او را چه رخ داده است كه به حجّ نيامده؟ پس آن ديگر در جواب مى ‏گويد: خداوند بهتر مي داند، آنگاه يكى از آن دو فرشته ميگويند: خدايا اگر فقر، او را از حجّ بازداشته است، پس تو خود او را بى ‏نياز كن، و اگر وامى او را از اين سفر مانع شده تو قرض او را از طرف او اداء فرما، و اگر بيمارى او را بازداشته پس تو خود او را شفا ببخش، و اگر مرگ سدّ راه او شده پس او را بيامرز، و بر او رحمت فرست.[3]

ثواب روزه گرفتن در ایام حج

 از عايشه روايت شده است كه: جوانى بود اهل غنا و طرب، و هنگامى كه هلال ماه ذى الحجه ظاهر مى‏شد، روزه مى ‏گرفت. وقتى اين خبر به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم رسيد به دنبال او فرستاد و او را فرا خواند، چون به خدمت رسيد حضرت از او پرسيد: چه چيزى تو را بر آن داشت كه اين ايام را روزه بگيرى؟ عرض كرد: پدر و مادرم به فداى تو باد اى رسول خدا! روزهاى مشعر و عرفات و ايّام حجّ است، شايد كه خداوند مرا در دعاى حج‏ گزاران شريك كند.

حضرت فرمود: به ازاى هر روزى‏ كه روزه مى‏ گيرى ثوابى برابر با آزاد كردن صد بنده و قربانى صد شتر و اعزام صد اسب كه در راه خدا بر آن جنگ كنند، براى تو نوشته مى ‏شود؛ و در روز ترويه (روز هشتم ذى الحجه) از براى تو است ثواب آزاد كردن هزار بنده و قربانى كردن هزار شتر و فرستادن هزار اسب كه در راه خداوند بر آن سوار شوند و جنگ كنند؛ پس چون روز عرفه‏ مى‏شود، ثواب آزاد كردن دو هزار بنده و دو هزار شتر قربانى و ارسال دو هزار اسب براى جنگ در راه خدا و كفاره (گناهان) شصت سال گذشته و شصت سال آينده در نامه اعمال تو ثبت مى‏ گردد.[4]

روزه ی روز عرفه کفاره ی دو سال

محمّد بن ابى عمير به نقل از يكى از دوستانش روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: روزه روز ترويه كفّاره (گناهان) يك سال، و روزه روز عرفه كفّاره (گناهان) دو سال بشمار مي رود.[5]

زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه

از بشير روايت شده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: چه بسا كه براى انجام مناسك حج توفيق پيدا نمى ‏كنم، ولى در روز عرفه‏ به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام مى ‏روم، حضرت فرمود: احسنت (بسيار خوب مى‏كنى) اى بشير! هر مؤمنى كه در غير از روز عيد، قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند و نسبت به حق آن حضرت شناخت و معرفت داشته باشد، ثواب بيست حج و بيست عمره مقبول و صحيح و ثواب شركت در بيست جنگ در ركاب پيامبرى مرسل و يا امامى عادل در نامه اعمال او ثبت مى‏شود.

ثواب صد حج و عمره

و هر كس در روز عيد به زيارت آن حضرت برود، ثواب صد حج و صد عمره و ثواب شركت در صد جنگ در ركاب پيامبر مرسل يا امام عادل در نامه اعمال او نوشته مى ‏شود. و اگر شخص با ايمانى مزار آن حضرت را در روز عرفه زيارت كند در حالى كه معرفت به مقام و منزلت او داشته باشد، ثواب هزار حج و هزار عمره مقبوله و هزار جنگ در ركاب پيامبرى مرسل و يا امامى عادل (يكى از ائمّه اطهار عليهم السّلام) در نامه اعمال او نوشته مى ‏شود.

راوى مى‏ گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: ثواب اين زيارت كجا با ثواب وقوف در عرفات برابرى مى‏كند؟! حضرت نگاهى آميخته به خشم به من كرد و فرمود: اى بشير! اگر مرد با ايمانى در روز عرفه به قصد زيارت قبر امام حسين عليه السّلام حركت كند و در فرات غسل كند و سپس عازم زيارت قبر آن بزرگوار شود، به ازاى هر قدمى كه بر مى ‏دارد ثواب يك حج با تمام مناسك و شرايطى كه دارد در نامه اعمال او ثبت مى ‏گردد. راوى مى‏ گويد: به گمان من حضرت (پس از يك حج) يك عمره و يك جنگ نيز فرموده باشند.[6]

 داود رقّى از امام صادق و امام موسى كاظم و امام رضا عليهم السّلام شنيد كه مى ‏فرمودند: كسى كه در روز عرفه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برود خداوند او را با شادى و خرمى (از اين سفر) باز مى‏ گرداند.[7]

نظر رحمت الهی

علىّ بن اسباط، بدون ذكر نام راويان پيش از خود از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: خداوند تبارك و تعالى در شب عرفه پيش از همه (اول) به زائران قبر امام حسين عليه السّلام نظر رحمت مى ‏افكند.

راوى گويد: عرض كردم: پيش از آنكه نظر رحمت به كسانى كه در عرفات مشغول اداى مناسك حج هستند بيفكند؟! فرمود: آرى، عرض كردم: چگونه چنين چيزى ممكن است؟! فرمود: براى اينكه در ميان كسانى كه در عرفات حضور دارند افراد ناپاك و زنازاده نيز هستند ولى در ميان زائران قبر امام حسين عليه السّلام افراد ناپاك نيستند.[8]

آمرزش و شفاعت برای زائران امام حسین(ع)

عبد اللَّه بن مسكان، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: خداوند تبارك و تعالى پيش از آنكه به اهل عرفات تجلى كند، به زائران قبر حسين عليه السّلام جلوه مى ‏فرمايد و خواسته ‏هاى آنان را برآورده مى ‏سازد و گناهانشان را مى ‏آمرزد و شفاعت آنان را در باره ديگران مى‏پذيرد، و در مرحله بعد به اهل عرفات مى ‏پردازد و با آنان نيز چنين مى ‏كند.[9]