آنچه را که براي خود مي‌پسندي براي ديگران هم بپسند و آنچه را که براي خود نمي‌پسندي براي ديگران هم نپسند

به گزارش سايت جامعه علميه اميرالمؤمنين(ع) حجت الاسلام و المسلمين تاج لنگرودي، در جلسه اخلاق اين هفته جامعه علميه اميرالمؤمنين(ع) با گراميداشت روز ولادت حضرت زهرا(س) و ابراز خرسندي از حضور در اين حوزه علميه و ديدار با مسئولين و طلاب تصريح کرد: امام حسن(ع)  مي‌فرمودند: شب جمعه‌اي تا به سحر شاهد عبادت مادرم فاطمه(س) بودم. در تمام اين مدت مادرم فاطمه(س) براي همسايگان، مردم، مؤمنين و مسلمين دعا کرد اما هيچ به خاطر ندارم که براي خودشان از خداوند کلمه‌اي درخواست کرده باشند. از ايشان پرسيدم که چرا براي خودتان از خداوند درخواستي نکرديد. مادرم فاطمه(س) فرمودند: " بُنَيَّ اَلجّار ثُمَّ الدّار " غير از اين روايت، روايات ديگري هم وجود دارد، که سفارش کرده‌اند اگر انسان مي‌خواهد دعايش به استجابت نزديک شود، اول در حق کسي که پيش او نيست و خبر ندارد، دعا کند و براي او خيري بخواهد، که به برکت اين‌ دعاي خير براي ديگري، خداوند به خواسته او هم نظر مي‌کند.

استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با اشاره به حديثي از امام صادق(ع) در مورد خصلت‌هاي انساني اظهار داشت: امام صادق(ع) خطاب به يکي از شيعيان مي‌فرمايد که رسول خدا(ص) فرمودند: اگر شش خصلت در انسان باشد، او را به اعلا درجه قرب خدا مي‌رساند که اين آدم با اين صفات گويي پيش روي خدا ايستاده است، بلکه دست راست خدا مي‌شود. "يکي از آن خصلت‌ها اينست که؛ انسان بپسندد براي ديگران، آنچه را که براي خودش مي‌پسندد و نپسندد براي ديگران، آنچه براي خودش پسنديده نيست."

استاد حوزه علميه در ادامه افزود: رسول خدا خطاب به اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: سه نفر زير سايه عرش خدا راه دارند، يعني جايگاهي که هر کسي نمي‌تواند آنجا برود. اولين اين اشخاص کسي است که براي ديگران بپسندد، آنچه را که براي خودش مي‌پسندد و نپسندد براي ديگران، آنچه براي خودش پسنديده نيست. همچنين در حديثي ديگر به اميرالمؤمنين(ع) گفتند: عادل کيست؟ حضرت فرمود: آن انساني که براي ديگران بپسندد، آنچه را که براي خودش مي‌پسندد و نپسندد براي ديگران آنچه براي خودش پسنديده نيست.

حجت الاسلام و المسلمين تاج لنگروديدر ادامه بحث خود عنوان کرد: تواضع يکي از صفات بارز شيعه است که امام باقر(ع) مي‌فرمايند: "شيعه شناخته نمي‌شود مگر با تواضع. از حضرت پرسيدند: تواضع چيست؟ حضرت فرمود: انسان با مردم برخوردي داشته باشد که دلش مي‌خواهد با او اين برخورد را داشته باشند." در حديثي ديگر از معصوم آمده است که کبر باب جهنم را به روي انسان باز و باب بهشت را به روي انسان مي‌بندد. از معصوم پرسيدند: کبر براي چه حالتي بد شمرده مي‌شود که باب بهشت را مي‌بندد و باب جهنم را باز مي‌کند. حضرت فرمود: به خاطر اينکه انسان متکبر نمي‌تواند براي ديگران بپسندد، آنچه را که براي خودش مي‌پسندد و نپسندد براي ديگران آنچه براي خودش پسنديده نيست. چون تکبر از اين صفت جلوگيري مي‌کند.

استاد اخلاق حوزه در نتيجه بحث خود گفت: به نظرم اين جمله که "آنچه را که براي خود مي‌پسندي براي ديگران هم بپسند و آنچه را که براي خود نمي‌پسندي، براي ديگران هم نپسند"زيربنايي‌ترين پايه و مبناي اخلاق عملياست. نتيجه اينکه اگر انسان اين صفت را با خودش همه جا و در همه مقامات ببرد، هيچ کجا به بن بست نمي‌خورد. اگر انسان اين صفت را نداشته باشد، حتي اگر عارف، معلم اخلاق و آدم معمولي در هر شغل و صنفي باشد، نه عارف خوبي است، نه معلم اخلاق خوبي و نه انسان عادي خوب. پيامبر(ص) در دوران جاهليت به مردم مي‌گفت: خداوند را بپرستيد و دست از پرستش بت‌ها برداريد ولي مردم به او سنگ مي‌زدند، در عوض پيامبر(ص) براي آنها دعا مي‌کرد، چون دوست داشت هدايتي که خداوند به او داده، به مردم هم بدهد و پيامبر(ص) با اين صفت بود که همه دل‌ها را تسخير کرد.