به گزارش سايت جامعه علميه اميرالمومنين(ع)، درس اخلاق روز پنجشنبه 19بهمن ماه با سخنراني حضرت حجت الاسلام و المسلمين رجبي در مسجد ولي الله الاعظم(عج) برگزار شد. در اين جلسه استاد رجبي پس از تبريك به مناسبت پيروزي انقلاب اسلامي و دعا براي تداوم اين نهضت تا ظهور منجي بشريت، با استفاده از دعاي اول صحيفه سجاديه طلاب را به توجه و شكر گذاري نسبت به نعمت بزرگ طلبگي توصيه كردند؛ ايشان در اين باره فرمودند:
امام سجاد عليه السلام در اولين دعاي صحيفه سجاديه مي فرمايد:« وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ.
وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيّةِ إِلَى حَدّ الْبَهِيمِيّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ «إِنْ هُمْ إِلّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلّ سَبِيلًا»» امام سجاد مي فرمايند: اگر اينگونه مي شد كه بندگان خدا در عين حال كه از روزي خدا بهره مند مي شدند خدا را سپاس نمي گفتند، از مرزهاي انسانيت به حد حيوانيت خروج مي كردند و اگر اين سقوط براي آنها رخ مي داد آنگونه مي شدند كه خداوند در كتاب خود از آن خبر داده است «اينها نيستند مگر چهارپايان بلكه از چهارپايان هم پست ترند » انساني كه خدا به او عقل و اختيار و قدرت و استعدادهاي ويژه داده اگر اين مسير را طي كند در واقع حيوانيت را انتخاب كرده، پس انسانيت انسان به اين است كه شكر خدا را بجاي آورد و در برابر اين همه نعمت ناسپاس و كفر پيشه نباشد. اما در كنار اين نعمتهاي پي در پي كه خداوند به همه بندگانش عطا كرده است عنايت ويژه اي هم به من و شما داشته كه بايد قدردان آن باشيم و آن نعمت و عنايت ويژه همين طلبگي است كه گاهي از عظمت آن غافل مي شويم خداوند نعمت بزرگ سربازي امام زمان(عج) را كه به ديگران نداده به ما عطا فرموده است، همچنين نعمت اهتمام به قرآن و حديث كه بحمدالله در حوزه علميه اميرالمؤمنين(ع) به نحو شايسته مورد توجه و برنامه ريزي مسئولان مي باشد. خوب است انسان هر روز توجه به اين نعمت داشته باشد كه چقدر عظيم است.استاد حسن زاده آملي (حفظه الله تعالي) مي فرمودند : يك روز در قم مي گذشتم جايي زباله ريخته بود فقيري در اين زباله ها مي گشت تا چيزي بيابد و از طريق آن روزگار بگذراند ، ناگهان به خود آمدم كه خدايا در اين شهر مقدس قم در كنار ما افرادي زندگي مي كنند كه عمرشان و زندگيشان اينگونه مي گذرد و خدايا چه نعمتي به ما دادي كه عمرمان در بين آيات نوراني قرآن مي گذرد و معيشتمان هم از راه همين آيات و روايات است.
چه چيزي قابل مقايسه با اين نعمت طلبگي است؟ چه علمي ؟
اينكه ما آمده ايم در محيطي كه به نام حضرت صاحب الزمان(عج) است نعمتي است كه با هيچ چيز قابل مقايسه نيست حتي يك لحظه آن و البته ترديدي نيست كه خود اين طلبه شدن هم از عنايات آن حضرت است.ما بايد به عظمت اين نعمت توجه كنيم و مراقب باشيم اين نعمت از ما سلب نشود. پس وظيفه ما اينست: اولاً مانند گوهري گرانبها مراقب طلبگي خود باشيم و نگران از دست دادن آن؛ چرا كه خداوند صريحا فرموده است « لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ »
خداوند با چند تاكيد مي فرمايند قطعا چنين است، شما اگر شكر گذار باشيد ما حتما مي افزاييم يعني اگر شكر نعمت ارتباط با امام عصر را به جا آوريد حتما افزوده مي شود و در مقابل اگر ناسپاسي كنيد حتما عذاب خدا سخت است .
اگر دانستيم گوهر گرانبهاييي در اختيار ماست و بايد آن را حفظ كنيم و تقويت كنيم ، تقويت و تشديد مي شود و هر قدر رفتار ما بيشتر در مسير شكر و حمد و تقويت اين نعمت باشد عنايات حضرت به ما بيشتر مي شود در نتيجه وجودي خواهد شد همچون وجود پر بركت امام راحل رضوان الله تعالي عليه كه جهاني را متحول كرد و چه بسيار انسانها در سايه اين انقلاب هدايت شدند و چقدر در آينده آثار اين انقلاب نمايان خواهد شد. اين عظمت امام به خاطراين است كه ارتباط را جدي گرفت. اين ارتباط اگر باشد بن بست و نگراني ديگر معني ندارد؛ آرامش وصف ناپذير حضرت امام براي آن ارتباط عالي بود. پس اين نعمت را هر روز يادآور شويم و مراقب باشيم ضعيف نشود .
مرحوم شيخ مرتضي حائري به نقل از استاد خويش مي فرمودند: در نجف اشرف وقتي ناچار به مراجعت به ايران شدم نزد استاد رفته و گفتم: با اين سفر از وجود شما محروم مي شوم دستوري بدهيد تا اين خسران جبران شود پس استاد توصيه كردند كه هر روز چند دقيقه تامل كنم كه كارهايم چقدر براي خدا بوده است؛ بعد از چندي حالم چنين شد: در هر كاري اول محاسبه مي كنم و بعد انجام مي دهم.
اگر آدم عزم جدي داشته باشد مي تواند به هر مقامي برسد. اينها شدني است منتها عزم جدي مي خواهد.
اگر ارتباط تقويت شود كارهاي ما خدايي مي شود و امام زمان(ع) مي پسندند يعني لبخندي بر لبان امام مي نشيند كه چقدر در زندگي ما اثر خواهد داشت! در نتيجه لطف صاحب خود را مي يابيم و آن هدايت به امر محقق مي شود.
حجت الاسلام و المسلمين رجبي در ادامه، مهمترين وظيفه طلاب را پرداختن جدي به دروس رسمي حوزه دانستند و فرمودند: وظيفه ما جدي گرفتن همين درسهاي حوزه است و آقا همين را از ما مي خواهد و اگر به درس به عنوان يك وظيفه جدي نگاه كنيم نشاطي ويژه به دنبال دارد و كسالت و بهانه جويي را از ما دور مي كند. درس و بحث مصداق كاري مي شودكه باعث خوشنودي امام زمان(عج) است. پس بكوشيم تا اين وظيفه را درست انجام دهيم و هيچ جنبه اي از اين دروس مجهول باقي نماند.
البته در فضاي طلبگي، وقتِ هدر رفته زياد است ؛ آيه الله قدوسي(ره) مي فرمودند: هر انساني نمي داند كه چقدر مي تواند از اين وقتش استفاده كند.
استاد رجبي در پايان ضمن سفارش طلاب به توسل و حفظ ارتباط معنوي با اهل بيت خصوصا امام عصر(عج) افزودند: آيه الله مصباح(حفظه الله تعالي) مي فرمودند:« توسل فراموش نشود كه روح همه اين امور است» توسل بايد محور اصلي زندگي ما باشد خصوصا به امام زمان(عج) تا نا خالصي ها و كاستي ها جبران شود بايد باوران باشد كه همه چيز دست ايشان است ، از همه كس نسبت به ما آگاهترند ، توجه به ما دارند، راه حل مشكلات را مي داند و بر انجام آن قدرت دارند.