درس اخلاق جامعه علميه اميرالمومنين عليه السلام با سخنراني حضرت آيت الله صدیقی (مد ظله العالی) برگزار شد.
به گزارش سايت جامعه علميه اميرالمومنين عليه السلام، درس اخلاق پنج شنبه 8 خرداد ماه جامعه علميه اميرالمومنين(ع)، با رهنمود های حضرت آيت الله صدیقی و با حضور پر شکوه طلاب و اساتید این حوزه مبارکه برگزار شد.
مشروح رهنمود ها ایشان به شرح زیر می باشد:
ایشان در ابتدای فرمایشاتشان با بزرگ داشت یاد حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای کرباسی (ره) فرمودند: خدا را شکر می کنم و از عهده شکرش نمی توانم بیرون بیایم، که در محضر سربازان حضرت ولی عصر و در پایگاه تربیت سرباز برای مولا و صاحب مان حضرت ولی عصر (عج) حضور پیدا کردم. خداوند بانی اولیه این جامعه علمیه ، آن عزیز سفر کرده را با پیامبر و اولیاش محشور بفرماید و ایشان را در ثواب تعلیم وتعلم ها یی که در این محیط قرآنی و امام زمانی انجام می شود سهیم بفرماید و خلف صالحشان را از أعلام دین قرار دهد و در این مرزبانی و پرچم داری جزو فاتحین قرار بدهد إن شأالله.
آیه کریمه سوره مائده می فرماید: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ ) طلبه در ابتدا که می آید فکر می کند که آمده عالم بشود، برای عموم افراد جامعه مسیر را مشخص کند و از افراد دستگیری کند. شاید برخی از طلاب توجه نکنند که طلبگی در قدم اول خود سازی است . نجات خود ما در راس واجبات و اوجب واجبات است.
آیات قرآن هشدار های زیادی دارد. در آیه ای می فرماید: (وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلاَّ وارِدُها كانَ عَلى رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيًّا - ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيًّا) هیچ یک از شما ها نیست مگر اینکه وارد آتش می شوید و کسی از شما ها نیست مگر اینکه از آتش عبور کند، هواسمان را جمع کنیم که نسوزیم و از آتش زود عبور کنیم و الا توقف در آتش ممکن نیست. غرائض ما آتش های نفس است که شوخی هم ندارد. انسان گرفتار نفس خبیث و شرور خود است. به تعبیر امام خمینی (ره) ما در بیت مُظلم نفسمان زندانی هستیم و تکلیف اولیه ما این است که خود را از این زندان آزاد کنیم.
ایشان با اشاره به راه های رهایی از نفس فرمودند: ذکر یونسیه از اذکار خاصی است که گفتن متعارفش نسخه عمومی است. در کتاب شریف خصال، نوشته شیخ صدوق (ره) آمده است که امام صادق (ع) می فرماید: من از چهار گروه در عجب هستم که چرا به چهار چیز پناه نمی برند. یک گروه افراد مغموم هستند. ( انسان هایی که در فضای بازی هستند ولی در درون گرفتار هستند،) چرا به ذکر یونسیه پناه نمی برند. مرحوم آیت الله آقا میرزا جواد آقای ملکی می فرمودند که: استاد ما می فرمود من هیچ چیزی را برای اهل مراقبه به اندازه دوچیز پرنور و با اثر نیافتم. یکی سجده طولانی و دیگری گفتن حد أقل چهار صد بار (لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ) در شبانه روز است. آقای میرزا جواد آقای ملکی تبریزی می فرمود: استاد شان مرحوم ملا حسین قلی همدانی در یک سجده هزار بار این ذکر شریف را می فرمودند. از مرحوم آیت الله میرزا علی آقای قاضی، آن اکسیر اعظم خدا که گوهر های قیمتی ناب و عالم گیری مثل علامه طباطبایی(ره) و آیت الله بهجت(ره) را تربیت کردند، نقل است که خود ایشان یا استادشان آقا سید احمد کربلایی، گاهی در یک سجده سه هزار بار همین ذکر (لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ) را می فرمودند. شأن نزول این آیه روشن است، که نبی از انبیای مقرب پروردگار، که عظمت و بزرگی آن نبی به قدری زیاد است که یک سوره در قرآن به نام ایشان، یعنی (یونس) وجود دارد. ایشان با اینکه نبی بودند از محیط عذاب، زمانی که نشانه های عذاب آشکار شد فاصله گرفت. عذابی که در اثر لجاجت و گناهان قومش، خداوند به آنها وعده داده بود. به فرموده قرآن،حضرت یونس، فکرمی کرد که ما بر او سخت نمی گیریم، (فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ) اما خدا او را به زندانی مبتلا کرد که هیچ کس آن زندان را ندیده بود و نخواهد دید. ولی وقتی که زندانی شد از خداوند گله نکرد که من پیامبر بودم، همواره در راه اصلاح امتم تلاش میکردم، برای چه من را زندانی کردی. (وَ ما اَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَهٍ فَبِما کَسَبَتْ اَیْدِیکُمْ) شما بدانید این هوای بد، این ترافیک بد، این مسولین نامناسب و این فشار های سیاسی همه بازتاب گناهان ما است. یقین بکنید، یقین بکنید. (وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ).
ایشان در ادامه فرمودند: عمرها بی برکت شده ، سابقا کتاب ها در جایی جمع نبود، که علما بروند آنجا و کتب مورد علاقه خودشان را پیدا کنند، اما الان علاوه بر وجود کتاب خانه های متمرکز، دستگاه های الکترونیک، شما را به کتاب خانه های بزرگ دنیا متصل می کند؛ اما در این زمان و با وجود این امکانات چند نفر مانند علامه مجلسی یا علامه حلی وجود دارد. نوشته های علامه حلی و علامه مجلسی را به عمر شریفشان تقسیم کردند دیدند اگر روزی 70 سطر بنویسد این مقدار می شود. اما الان همه چیز داریم و هیچ چیز نداریم. آن زمان حکومت در دست ظالم بود. اما الآن ما در رأس حکومت نایب امام زمان (عج) داریم، ولیّ فقیه داریم. از این نعمت ها چقدر استفاده می کنیم؟ با جوانی خودتان چه می کنید. خودتان را ضایع نکنید. با گذشت شب و روز همین طور آب می شویم ولی ببینید که خودتان را به چه چیزی و به چه کسی می دهید.
ایشان با تاکید بر ارتباط داشتن با امام زمان (عج) فرمودند: از آیت الله قاضی پرسیدند که شما امام زمان را می بینید؟ ایشان فرموند: کور باد چشمی که در هر صبح، اول امام زمان را نبیند. امام زمان جلوه خدا است. انسانی که قلبش خانه خدا باشد و در قلبش امام زمان باشد، امام زمان را نمی بیند؟! چشم دل باز کن که جان بینی. در محضر آیت الله بهجت بودیم که آقا شیخ عباس بالای منبر بود. ایشان در بالای منبر خطاب به امام زمان فرمودند ای کاش می دانستیم که کجا تشریف دارید. آیت الله بهجت رو به من کردند و فرمودند: یعنی می دانیم که آقا کجا تشریف ندارند؟ او که جلوه خدا است همه جا تشریف دارند.
ایشان در ادامه رهنمود های ارزشمندشان فرمودند: این آیه مبارکه سوره مائده شاه کلید است تا خودت را نجات ندهی نمی توانی مردم را نجات دهی (علیکم انفسکم). برای خودتان کار بکنید نه برای جامعه. یکی از پیام های این آیه مبارکه این است که خودتان را بشناسید. شما نمی دانید که چه کسی هستید. یک کاری برای خودتان بکنید. اول کمی از آیات و روایات کمک بگیرید و ببینید که چقدر ارزش دارید. ارزش بدنتان بهشت است. به کمتر از بهشت ندهید. هوس ها زود گذر است. خودتان را به لذت های آنی نفروشید. ساعت ها و شب هایتان را ببینید که چگونه صرف می کنید. در عجبم از کسی که چیزی را که گم بکند سراغش را می گیرد اما خودش را گم کرده و اصلا سراغش را نمی گیرد. همین الآن ببینیم در خط امام زمان هستیم یا در خط دشمنانشان. بدا به حال کسی که درد دین ندارد و گناهانی که کرده است او را ناراحت نکرده است. از خودتان مراقبه کنید که شیطان انسانیت و صدق و صفا شما را می خواهد بدزدد.
این جلسه، با توسل و ذکر مصیبت اهل بیت عصمت و طهارت به پایان رسید.