درس اخلاق جامعه علميه اميرالمومنين عليه السلام با سخنراني حضرت آيت الله سید رحیم توکل برگزار شد.
به گزارش سايت جامعه علميه اميرالمومنين عليه السلام، درس اخلاق چهار شنبه 29 بهمن ماه جامعه علميه اميرالمومنين(ع)، با رهنمود های حضرت آيت الله سید رحیم توکل و با حضور پر شکوه طلاب و اساتید این حوزه مبارکه برگزار شد.
مشروح رهنمود های ایشان به شرح زیر می باشد:
اگر خداوند عالم کسي را عزيز کرد، با عملکرد خود شخص بوده است و اگر کسي را هم ذليل کرده است با عملکرد خود شخص بوده است . اگر درهاي رحمت و برکت را براي کسي باز کرده ، بنا به عملکرد خود شخص بوده و اگر درهاي بلا را بر روي کسي باز کرده باز هم بنا به عملکرد خود اشخاص بوده است . هرچه بر سر ما مي آيد ، مربوط مي شود به عملکرد خود ما. خداوند عالم، آتش را آفريد و اثر سوزانندگي را در آن قرار داد، آب را آفريد و اثر رفع تشنگي را در آن قرار داد. مثل آب و آتش در اين عالم، اعمالي را قرار دادند که هر کس آن ها را انجام دهد، حتما عزيز مي شود. اعمالي را قرار دادند که هر کس آنها را انجام دهد يقينا او را ذليل مي کند.
خداوند عالم در آيه 30 سوره شوري مي فرمايد: وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثير آنچه از مصيبت ها بر سرتان مي آيد ، گناهان خودتان است در صورتي که بسياري از آنها را ما بخشيده ايم . اگر بلا نمي خواهيد گناه نکنيد. در سوره ي اعراف آيه ي 96 مي فرمايد: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُون اگر مردم دنبال تقوا بروند ، درهاي برکات را از آسمان و زمين بر روي آنها باز مي کنيم اما مردم تکذيب کردند و دنبال گناه رفتند و به نکبت بلا گرفتار شدند.
مراد از تقوا همان عمل به واجبات و ترک محرمات است که اگر انسان به اين تقوا عمل کند ، نتيجه اش به وجود آمدن باور قلبي است که همان ايمان است.
در سوره نحل آيه ي 112 مي فرمايد: وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتيها رِزْقُها رَغَداً مِنْ كُلِّ مَكانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما كانُوا يَصْنَعُون در اين آيه خداوند عالم ، منطقه اي را مثال مي زند که از دو نعمت بزرگ برخوردار بودند : امنيت ، انسانها تا زماني که در امنيت بسر مي برند قدر اين نعمت بزرگ الهي را نمي دانند و ديگري روزي فراواني بود که به آنها نازل مي شد . انتظار الهي اين است که مردم شکر گزار اين دو نعمت باشند اما آنها کفر ورزيدند و اين دو نعمت از آنها برداشته شد.
خداوندي که مي تواند عزيز کند ، مي تواند ذليل هم کند . خداوندي که مي تواند انسان را بالا ببرد مي تواند او را پايين هم بکشد . خداوندي که قادر به سلامتي است مي تواند بيمار هم کند . از اسامي الهي ، مسبب الاسباب است ، يعني اگر عملکرد درست بود ، اسباب را طوري مي کند که به مشکل بر نخوريم .
در سوره ي دهر آيه ي 3 مي فرمايد: إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً ما هر چه بايد بدانيد را گفتيم ، ميل خودتان است ، مي خواهيد عمل کنيد يا نکنيد . با انا هديناه السبيل ، اتمام حجت کرديم . اگر دنبال حرف ما رفتيد ، عنوان شاکر را به شما مي دهيم و اگر بدنبال حرف خودتان رفتيد ، عنوان کفور مي خوريد .
در جريان حجة الوداع ، بنا بود بعد از حج ، اميرالمومنين(سلام الله عليه) به وسيله ي پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) معرفي شوند . نزديکي هاي مشعر و مني بود که آقا مردم را جمع کردند و فرمودند: مَا مِنْ شَيْءٍ يُقَرِّبُكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ وَ يُبَاعِدُكُمْ مِنَ النَّارِ إِلَّا وَ قَدْ أَمَرْتُكُمْ بِهِ، وَ مَا مِنْ شَيْءٍ يُقَرِّبُكُمْ مِنَ النَّارِ وَ يُبَاعِدُكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَّا وَ قَدْ نَهَيْتُكُمْ عَنْه هر عملي که شما را به بهشت نزديک مي کرد و از جهنم دور مي کرد را گفتم و هر عملي که شما را به جهنم نزديک و از بهشت دور مي کرد را نهي کردم . هرچه بايد بدانيد از طرف ما بيان شد .حتي ريز ترين نکته ها و مسائل در اسلام بيان شده است از جمله اينکه با پاي راست وارد مسجد شويد .
ما طلبه ها تا آخر عمر به اين عناوين نيازمنديم:
1- مي خواهم محبوب دلهاي مردم شوم چه کنم ؟ خداوند متعال در سوره مريم آيه 96 مي فرمايد : إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا به يقين كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، به زودى خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مىدهد.در روايت است که محبت او را در آب مي ريزيم و هرکسي که از آب بنوشد ، محبت او در دلش جاي مي گيرد.
2- مي خواهم در ديد مردم عزيز باشم ، چه کنم ؟ خداوند متعال در سوره ي منافقون آيه 8 مي فرمايد: وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنين عزت تنها از آن خدا ، پيامبر و مومنين است . اگر مي خواهي عزت پيدا کني ، ايمان را بدست بياور و تقويت کن .
3- چه کنيم از مشکلات به آساني بيرون بياييم؟ خداوند متعال در سوره ي طلاق آيه 2و 3 مي فرمايد : وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِب و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مىكند، و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مىدهد.
4- گاهي حرفي را نبايد بگويم ولي مي گويم . گاهي کاري را نبايد انجام دهم اما مي دهم ، چه کنم تا کارم درست در بيايد و به چه کنم و اي کاش مبتلا نشوم؟ آيه257 سوره ي بقره مي فرمايد: الله ولي الذين آمنوا خدا ، سرپرست اهل ايمان است تا آنچه را بايد ، انجام دهند. بايد تحت ولايت الهي، قرار بگيريم تا گرفتار کارهاي خودمان نشويم .
5- چه کنيم تا گول مردم را نخوريم ؟ آيه ي 29 سوره ي انفال مي فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقانا اگر دنبال تقوا برويد ، نورانيتي به شما مي دهيم تا حق و باطل را بتوانيد تشخيص دهيد .در روايت آمده است : المومن ينظر بنورالله مومن با نور الهي مي بيند بنابراين گول هيچ کسي را نمي خورد.
6- چه کنيم تا در مشکلات ، از پا در نياييم ؟ آيه ي 7 سوره ي محمد(صلي الله عليه و آله) مي فرمايد: إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ دين من را ياري کنيد تا کمکتان کنم.
7- چه کنم تا در امر معنويت به هرجايي سرک نکشم ؟ آيه ي آخر سوره ي عنکبوت مي فرمايد: وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنينَ و آنها كه در راه ما با خلوص نيّت جهاد كنند، قطعاً به راههاى خود، هدايتشان خواهيم كرد؛ و به يقين خداوند با نيكوكاران است.
اگر از خدا بخواهيم ما را موعظه کند مي فرمايد : قل انما اعظکم بواحدة ان تقوموا لله براي خدا قيام کنيد ، براي خدا درس بخوانيد ، براي خدا مطالعه کنيد چرا که اگر کار براي خدا شد ، متصدي خدا مي شود اما اگر کار براي غير خدا شد ، مثل فواره است که مي رود بالا اما حتما برمي گردد.
در پايان آنچه اعتقاد شخصي من است را مي گويم : شب وقتي مي خواهيد بخوابيد ، در و ديوار حجره را ببوسيد و از امام عصر(ارواحنا فداه) تشکرکنيد که از بين اين همه جوان ، شما پذيرفته شديد براي سربازي آقا و يقين بدانيد فرمانده به پادگان سربازهايش سر مي زند و از سربازش دو کار مي خواهد : علم و تقوا که بايد با يکديگر لحاظ شوند.