به گزارش سایت جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع)، حجت الاسلام و المسلمین کرباسی در مراسم افتتاحیه موسسه قرآن و عترت جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع) ضمن خیر مقدم به مهمانان و تجلیل از مقام علمی و معنوی حجت الاسلام و المسلمین قرائتی تصریح کرد: کلنگ زنی و افتتاحیه موسسه قرآن و عترت جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع) به دست مبارک حجت الاسلام و المسلمین قرائتی بوده است که انشاءالله نوید بخش یک حرکت عظیم قرآنی مفید و مؤثر خواهد بود.
ایشان در ادامه افزود: دلیل اصلی‌ای که باعث شد بنده در محضر قرآن به فعالیت های قرآنی و پژوهش های قرآنی بپردازم، حضرت حجت الاسلام و المسلمین قرائتی بودند. تاثیر و نفوذ کلام ایشان که در بین جوانان و جامعه وجود دارد، به دلیل اخلاص و عشق سوزی است که همه ما در ایشان سراغ داریم.
مسئول جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع) با اشاره به قدمت این حوزه مبارکه و تاسیس آن در سال 1361 افزودند: این حوزه مبارکه به دلیل نورانیت مسجد ولی الله اعظم(عج) و وجود نورانی اساتید و طلاب عاشق امام زمان(عج)، مصداق آیه شریفه " لَمَسجدٌ اُسِّسَ عَلی التَّقوی مِن اَوَّلِ یَومٍ"می باشد.
ایشان در ادامه افزود: یکی از امتیازات این حوزه علمیه این است که از دیرباز اهتمام وافری به قرآن و تربیت اساتید قرآنی داشته است.
حجت الاسلام و المسلمین کرباسی با اشاره به تاسیس ساختمان موسسه قرآن و عترت افزود: در ابتدا که کلنگ این ساختمان به زمین خورد، هیچ امیدی نبود که به این سرعت ساخته شود، ولی به لطف خدا و کمک خیّرینی که حاضر نیستند نامی از آنها برده شود، بودجه ساخت این موسسه تامین شد و بحمدلله امروز به بهره برداری می رسد.
متولی جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع) با اشاره به فعالیت های این موسسه افزود: موسسه قرآن و عترت جامعه علمیه امیرالمؤمنین(ع) حلقه اتصال بین حوزه علمیه و مساجد، مدارس، ادارات و نهادها و ارگانها و حتی منازل مومنین می‌باشد و موسسه می‌تواند کلیه فعالیت های قرآنی این مراکز را پوشش دهد.
ایشان در ادامه افزود: قبل از اینکه این موسسه ساخته شود، فعالیت های قرآنی این حوزه مبارکه برای اقشار مختلف جامعه وجود داشت و از امروز با امکانات جدید در سطح وسیع تری ادامه خواهد یافت.
حجت الاسلام و المسلمین کرباسی با اشاره به اینکه طلاب این مدرسه، علاوه بر دروس متداول حوزه، روزانه یک ساعت کلاس قرآن و تفسیر دارند، افزود: همه ما مدیون قرآن و امام زمان(عج) هستیم و اگر تمام عمر خود را صرف آن کنیم باز هم نمی‌توانیم حق مطلب را ادا کنیم.